• Η συστημική ψυχοθεραπεία στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος του εννοιολογικού της πλαισίου στη γενική θεωρία συστημάτων και στις θεωρίες της επικοινωνίας, νοηματοδοτώντας το σύμπτωμα ως μήνυμα προς σημαντικούς άλλους, ή ως ρυθμιστή σχέσεων σε κρίσιμη φάση του κύκλου ζωής.
• Αναπτύχθηκε ιστορικά πληθώρα «σχολών» συστημικής σκέψης, με κυριότερες τη διαγενεακή, τη στρατηγική-συστημική, τη δομική και τη συστημική σχολή του Μιλάνου. Πρόσφατα, η συστημική σκέψη εμπλουτίσθηκε και από την κονστρουκτιβιστική/κονστρουξιονιστική και αφηγηματική προσέγγιση.
• Το θεραπευτικό σύστημα στην οικογενειακή συστημική ψυχοθεραπεία περιλαμβάνει την οικογένεια, τον ή τους θεραπευτές, και τη θεραπευτική ομάδα. Τόσο στην πρώτη όσο και στις επόμενες συνεδρίες, οι θεραπευτές, έχοντας σχηματίσει υποθέσεις για το σύμπτωμα και τη λειτουργία του, προσφέρουν στην οικογένεια εναλλακτικές αφηγήσεις και εξηγήσεις, οι οποίες προσδοκούν να διευρύνουν τον γνωστικό και επιστημολογικό ορίζοντα της οικογένειας και να αλλάξουν δυσλειτουργικά δυναμικά της. Οι θεραπευτές, σε κλίμα σεβασμού, κατανόησης και ενσυναίσθησης, αναπτύσσουν τη θεραπευτική συμμαχία με την οικογένεια, αποθαρρύνουν επαναλαμβανόμενα δυσλειτουργικά πρότυπα συμπεριφοράς, ενθαρρύνουν την έκφραση διαφωνίας, επανατοποθετούν τα όρια, ενώ επιπροσθέτως, για τον συστημικό θεραπευτή έχει μεγάλη αξία το υγιές δυναμικό και οι εφεδρείες της οικογένειας.
• Όπως έχει καταδειχθεί από τυχαιοποιημένες συγκριτικές μελέτες, μετα-αναλύσεις και εκτεταμένες ανασκοπήσεις, η οικογενειακού τύπου παρέμβαση ή και η συστημική ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματικές σε ένα ευρύ φάσμα διαταραχών και προβλημάτων, τόσο των παιδιών και εφήβων όσο και των ενηλίκων.